Wimbledon's historie en tradities

Deze zomer weer terug van weggeweest, The Championships at Wimbledon, een van de meest geliefde sportevenementen van Groot-Brittannië. Maar net zo boeiend als de verpletterende serves, volleys en backhands op het heilige groene gras zijn de tradities, het erfgoed en de geschiedenis achter 's werelds oudste en meest prestigieuze tennistoernooi.

Van het smullen van traditionele aardbeien met slagroom tot het ontdekken van de laatste tennismode, of het bekijken van spetterende wedstrijden op het grote scherm, er zijn vele manieren om van Wimbledon te genieten.

Een Victoriaans toernooi 

Het allereerste grastoernooi werd in 1877 gehouden in The All England Croquet Club, bij Worple Road in Wimbledon, in het zuidwesten van Londen. Tijdens dit spannende evenement speelden alleen mannen een Grand Slam, gespeeld door 22 amateurs, dat eindigde in een spannende finale, gadegeslagen door ongeveer 200 toeschouwers. Gewonnen door de plaatselijke sportman Spencer Gore, ontving hij trots twaalf Guineas prijzengeld (overeenkomend met ongeveer £790 in koopkracht vandaag). In 1884 werden er damesenkels en herendubbels aan toegevoegd, en in 1913 werden damesdubbel en gemengddubbel ingevoerd. De groei was zo groot dat de kampioenschappen in 1922 verhuisden naar een grotere locatie aan Church Road, in dezelfde wijk van zuidwest Londen, waar ze tot op de dag van vandaag blijven.

Regen of zonneschijn

De banen van Wimbledon zijn veel veranderd sinds hun verhuizing, met één weersbestendige toevoeging die het Britse evenement veel tijd bespaart - sinds 2009 is het centre court van Wimbledon niet meer bezweken aan regenvertragingen dankzij een uitschuifbaar dak. In staat om de groene grasmat in slechts tien minuten te bedekken, omvatten de verbeteringen ook een ultramodern airconditioningsysteem dat het stadion acclimatiseert. De eerste volledige wedstrijd die onder het gesloten dak werd gespeeld was de clash tussen de Schotse legende Andy Murray en de Zwitser Stanislas Wawrinka, in het jaar dat het geïnstalleerd werd. 

Koninklijke connecties

Voordat de Grand Slams van Wimbledon faam verwierven, werd de tennissport vooral beoefend door de Britse hogere klasse en de royals. Het oudste bewaard gebleven voorbeeld van een tennisbaan in Engeland dateert uit de 16de eeuw en ligt verscholen op het terrein van het historische Hampton Court Palace. Als favoriet spel van koning Hendrik VIII was 'royal tennis' een sport die geliefd was bij enkele van de hoogste edelen en rijkste mensen van het land.

Lawn tennis, dat verschilt van 'royal tennis' en minder ruimte nodig heeft, werd voor het eerst gespeeld in 1873 door majoor Walter Wingfield. Gemaakt als een spel om buiten van te genieten, werd het meestal gespeeld op de greens van grote landhuizen die aan de Britse elite toebehoorden.

Tennis vandaag de dag

Tegenwoordig trekken wedstrijden op Wimbledon fans uit de hele wereld en worden ze in meer dan 200 landen gevolgd. Hoewel het toernooi 18 grasbanen telt, zijn sommige van de meest nagelbijtende puntentellingen en spannende estafettes vaak te zien op Centre Court; een stadion met 15.000 zitplaatsen dat beschouwd wordt als de meest iconische tennisbaan ter wereld. Het kaliber van de gasten die de begeerde Centre Court plaatsen bemachtigen is ook hoog; de Royal Box is uitsluitend gereserveerd voor de koninklijke familie en hun gasten.

Beroemdheden spotten op het Centre Court voegt nog een extra dimensie aan Wimbledon toe, met onder meer David Beckham, Claire Foy van The Crown en Dame Maggie Smith die in voorgaande jaren werden gespot, naast royals als Kate Middleton en Meghan Markle.

Waarom helemaal wit?

Naast de designer jurken en linnen colberts die regelmatig op de tribunes te zien zijn, houden de outfits die de deelnemers dragen zich aan een eenvoudige regel: ze zijn allemaal wit van top tot teen. Deze regels gelden al sinds het allereerste begin op Wimbledon, en gaan terug tot de jaren 1800, toen er in bepaalde sociale bijeenkomsten getennist werd en de spelers 'tenniswitten' droegen om te voorkomen dat er gênante zweetvlekken zouden ontstaan! Met uitzondering van een 'bies' van één centimeter kleur, is het ook vandaag nog zo dat de spelers een volledig witte outfit moeten dragen - zelfs tot aan hun broek en de zolen van hun schoenen!

Mode op de baan

De banen van Wimbledon hebben ook rechtstreeks invloed gehad op de mode via drievoudig kampioen, Fred Perry. Het logo van dit grote Britse merk is de lauwerkrans, geïnspireerd op het embleem van Wimbledon - een lapje dat op de voorkant van elk iconisch Fred Perry poloshirt is genaaid. Gelanceerd tijdens de kampioenschappen van Wimbledon in 1952, schoot het witte tennisshirt naar stijlsucces, wat leidde tot de creatie van een kleurrijkere collectie die een modestatement werd voor talrijke Britse subculturen tijdens de jaren 1960 en daarna.

Kampioenen van Wimbledon

Een aantal Britse spelers hebben succes geproefd op het prestigieuze toernooi, waaronder Fred Perry zelf, die in de jaren 1930 drie opeenvolgende Wimbledon kampioenschappen won. Dorothy Round Little won het jaar na Perry, terwijl Angele Mortimer de trofee pakte in 1961, gevolgd door Ann Haydon-Jones in 1969. In 1977, het eeuwfeestjaar van het toernooi, ging Virginia Wade er als winnares vandoor, na te zijn gadegeslagen door Hare Koninklijke Hoogheid de Koningin, die sinds 1962 geen finale meer had bijgewoond.

De meest recente Britse zege kwam in 2016, toen het Schotse talent Andy Murray zijn tweede Wimbledon zege behaalde. Intussen heeft de Zwitserse tennisster Roger Federer de Wimbledon titel het meest gewonnen, met succes bij een verbluffende acht keer tot nu toe.

Murray heuvel

Andy Murray's succes is geëerd door de onofficiële hernoeming van het grasveld rond Wimbledon's No. 1 Court, dat nu liefkozend 'Murray Mound' genoemd wordt. Vroeger heette het 'Henman Hill' naar de geliefde Britse speler Tim Henman, en het staat bekend als een topplek voor toeschouwers, want opgewonden menigten verzamelen zich hier gewoonlijk om de wedstrijden op reuzenschermen te volgen terwijl ze zich tegoed doen aan traditionele Wimbledon traktaties.

Smakelijke traditie

Een voorproefje van Wimbledon krijg je in een eenvoudige maar heerlijke portie verse aardbeien en room, weggespoeld met wat verfrissende Pimms (met een selectie fruit, verse munt en limonade voor de goede orde) of een glaasje fizz! Aardbeien en slagroom zijn het typische Wimbledon hapje, waarvan gewoonlijk zo'n 140.000 porties worden opgeslokt tijdens het twee weken durende evenement. Het toernooi is er erg trots op de beste kwaliteit aardbeien uit Kent te leveren, die de dag ervoor geplukt worden en de volgende dag met het vogelgezang om 5 uur 's morgens arriveren!

Herbeleef de magie

Toekomstige bezoekers die de sensatie van Wimbledon willen herbeleven en dromen van toernooien die nog komen gaan, kunnen duiken in deze aangrijpende fourth round replay, van Andy Murray tegen Richard Gasquet, gedeeld door Wimbledon.

In verband met Covid-19 zijn er reisbeperkingen voor Groot-Brittannië. Bezoekers worden aangemoedigd altijd de afzonderlijke websites te raadplegen voor vertrek.